Zgodnie z niedawną analizą opublikowaną w JAMA Internal Medicine cięcia w finansowaniu przez Narodowy Instytut Zdrowia (NIH) doprowadziły do zawieszenia 383 badań klinicznych z udziałem ponad 74 311 pacjentów. Cięcia te, wprowadzone przez poprzednią administrację, wstrzymały krytyczne badania w różnych obszarach medycyny, budząc obawy co do długoterminowego wpływu na opiekę zdrowotną i postęp naukowy.
Cięcia finansowania i ich bezpośrednie skutki
Pomiędzy 28 lutego a 15 sierpnia cięcia w finansowaniu NIH zmusiły do wstrzymania lub przełożenia wielu trwających badań. W szczególności dotyczyło to 118 badań onkologicznych, 97 badań dotyczących chorób zakaźnych i 140 badań testujących nowe metody leczenia. Cięcia nastąpiły, gdy zmiany polityki mające na celu dostosowanie się do zarządzeń wykonawczych i nowe priorytety NIH doprowadziły do nagłego zamrożenia finansowania.
Naukowcy z Harvard Medical School, kierowani przez Vishala R. Patela, Michaela Liu i Anupama B. Geno, zidentyfikowali te błędy, analizując bazę danych NIH ExPORTER. Z ich analizy wynika, że co najmniej 3,5% badań klinicznych, które miały otrzymać finansowanie w tym okresie, dotknęło, choć faktyczna skala może być większa, ponieważ ocena zakończyła się 15 sierpnia.
Kluczowa rola badań klinicznych
Potrzebne są badania kliniczne, aby ocenić bezpieczeństwo i skuteczność interwencji medycznych, począwszy od sprawdzonych metod leczenia po terapie eksperymentalne. Dla wielu pacjentów, szczególnie tych cierpiących na ciężkie lub rzadkie choroby, udział w badaniu klinicznym może być jedyną możliwością dostępu do najnowocześniejszych metod leczenia. Przerwanie tych badań może mieć druzgocące konsekwencje, zwłaszcza dla osób cierpiących na choroby zagrażające życiu.
Wyobraźmy sobie pacjenta chorego na raka, u którego standardowe leczenie zawiodło, i którego ostatnią nadzieją jest badanie kliniczne. Nagłe zakończenie tego procesu może wyeliminować jego jedyną realną opcję.
Poza zawieszeniem testowym: konsekwencje systemowe
Konsekwencje wykraczają poza indywidualnych pacjentów. Cięcia grantów powodują niestabilność w instytucjach badawczych, zmuszając je do podejmowania trudnych decyzji dotyczących zatrudnienia i alokacji zasobów. Naukowcy mogą być zmuszeni do zwalniania personelu, zakłócając funkcjonowanie istniejących zespołów i opóźniając przyszły postęp. Nawet jeśli finansowanie zostanie przywrócone później, ponowna aktywacja zawieszonego badania — rekrutacja nowych pacjentów, przeszkolenie personelu i przesunięcie zasobów — zajmie dużo czasu i będzie kosztowna.
Ponadto implikacje wykraczają poza same badania kliniczne. Fundusze NIH wspierają szeroki zakres badań, w tym badania laboratoryjne, badania epidemiologiczne i modelowanie obliczeniowe. Wszystkie te obszary są ze sobą powiązane: postęp w jednym obszarze często zależy od postępu w innych.
Skutki długoterminowe i przyszłe monitorowanie
Chociaż ostatecznie ukończono 36% zawieszonych badań, opóźnienia nadal miały poważne konsekwencje. Moment cięć w finansowaniu, który zbiega się ze Świętem Narodowym, uwydatnia poważny wpływ tych cięć na badaczy i pacjentów.
Pełny zakres szkód pozostaje niejasny, ponieważ niniejsza analiza skupiała się wyłącznie na badaniach klinicznych. Przyszłe badania powinny ocenić szersze implikacje dla wszystkich projektów finansowanych przez NIH. Społeczność naukowa i decydenci muszą uważnie monitorować tendencje w finansowaniu, aby mieć pewność, że krytyczne badania medyczne nie zostaną arbitralnie naruszone, ponieważ opóźnienia w ratowaniu życia mogą skutkować możliwym do uniknięcia cierpieniem i utratą życia.
