De American Medical Association (AMA) heeft onlangs een resolutie aangenomen waarin ziekenhuizen worden opgeroepen hun voedselopties uit te breiden, met name door gezonde, plantaardige keuzes aan te bieden. Deze stap komt als reactie op het toenemende bewijs dat slechte voeding nu wereldwijd de belangrijkste doodsoorzaak is en alle andere risicofactoren overtreft. Desondanks slaagt het medisch onderwijs er vaak niet in om artsen adequaat voor te bereiden op het effectief omgaan met voeding.
De crisis in het medische voedingsonderwijs
Een systematische review bracht een verontrustende kloof aan het licht: afgestudeerde geneeskundestudenten ontberen voldoende opleiding in voeding, ondanks de centrale rol die het speelt in de gezondheid. Het probleem begint vroeg; medische scholen geven vaak voorrang aan onderwerpen als organische chemie boven de grondbeginselen van voedingsgezondheid.
Studenten krijgen gemiddeld slechts 19 uur voedingsinstructie op duizenden uren training – en zelfs deze beperkte tijd is niet gericht op de meest urgente kwesties. Hoewel zeldzame gevallen van scheurbuik of beriberi een theoretische zorg kunnen zijn, zullen artsen in overweldigende mate patiënten tegenkomen met obesitas, diabetes, hoge bloeddruk en hartziekten – allemaal sterk beïnvloed door het dieet.
Toch blijkt uit een onderzoek dat 95% van de cardiologen van mening is dat zij basisvoedingsadviezen zouden moeten geven, terwijl minder dan 10% zich daartoe voldoende toegerust voelt. Deze ontkoppeling benadrukt een kritiek falen in de medische voorbereiding.
Waarom het systeem geen prioriteit geeft aan voeding
Het gebrek aan aandacht voor voeding is niet toevallig. Financiële belemmeringen spelen een grote rol, omdat er weinig economische beloning bestaat voor het geven van prioriteit aan preventieve voedingszorg. Het resultaat is een systeem waarin geneeskundestudenten tijdens hun opleiding vaak hun aanvankelijke inzicht in het belang van voeding *verliezen”, waarbij sommige scholen feitelijk elk besef van de relevantie ervan wegnemen.
Residency-programma’s bieden vaak minimale tot geen voedingsvoorlichting, wat betekent dat artsen kunnen afstuderen zonder enige praktische kennis over de grootste moordenaar van de mensheid. Zelfs als richtlijnen voor de behandeling van hartziekten de nadruk leggen op veranderingen in levensstijl, zijn artsen niet voorbereid om deze door te voeren.
Beleidswijzigingen en opkomende oplossingen
Om dit aan te pakken worden beleidswijzigingen voorgesteld. De Food Law and Policy Clinic van de Harvard Law School heeft ruim een dozijn beleidsinstrumenten geïdentificeerd die kunnen worden gebruikt om het medische voedingsonderwijs te verbeteren. Eén idee is om voedingscursussen te verplichten voor artsen die binnen het Veterans Affairs (VA)-systeem werken, of om voedingsvragen op te nemen in examens van de medische raad, waardoor scholen gedwongen worden prioriteit te geven aan het onderwerp.
De recente resolutie van de AMA is een stap in de goede richting en roept ziekenhuizen op om:
- Zorg voor diverse, gezonde voedingsopties, waaronder plantaardige maaltijden met een beperkt aantal verzadigde vetten en transvetten, natrium en toegevoegde suikers.
- Schrap verwerkt vlees uit menu’s.
- Promoot gezonde dranken.
Ziekenhuizen lopen voorop
Californië heeft de beschikbaarheid van plantaardige maaltijden in ziekenhuizen al verplicht gesteld, en verschillende instellingen – waaronder die in Gainesville (FL), de Bronx, Manhattan, Denver en Tampa (FL) – bieden nu 100% plantaardige menu’s aan met educatief materiaal voor patiënten.
Deze menu’s bevatten gerechten als linzenbolognese, bloemkoolscrambles, paddenstoelenragu en stoofpot met witte bonen, wat bewijst dat gezond ziekenhuisvoedsel zowel voedzaam als aantrekkelijk kan zijn. Het succes van deze programma’s hangt af van de belangenbehartiging van artsen en meer voorlichting voor zowel personeel als patiënten.
De verschuiving naar het geven van prioriteit aan plantaardige opties in ziekenhuizen vertegenwoordigt een groeiende erkenning van de diepgaande impact die voeding heeft op de gezondheid. Door de systemische tekortkomingen in het medisch onderwijs aan te pakken en beleidsveranderingen door te voeren, kunnen we artsen in staat stellen patiënten effectief naar een gezondere toekomst te begeleiden.
